Δεν είμαι κάτι διαφορετικό, απλά ελπίζω να κάνω τη διαφορά.
Σήμερα μπήκα στη διαδικασία να δημιουργήσω το δικό μου blog, έχοντας στο νού πως ούτε ο πρώτος, αλλα ούτε ο τελευταίος είμαι που θα μπορέσω να γράψω για αυτά που με προβληματίζουν,να αποτυπώσω τις σκέψεις μου σε μια σελίδα και να είναι ορατή σε όλους.
Σίγουρα το περιεχόμενο των αναρτήσεων σε κάποιους θα αρέσει και σε κάποιους άλλους θα αρέσει περισσότερο. Το θέμα είναι πως ο αναγνώστης θέλει να διαβάσει κάτι ενδιαφέρον, να τον ελκύει. Η ηλικία μου είναι μόλις 21 και φυσικά προς Θεού δεν έχω τις εμπειρίες,την πείρα και τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που μπορεί να έχει ορθή κρίση. Δηλαδή θα διαβάσετε κάποια πράγματα που θα παραπέμπουν σε παιδάκι γυμνασίου, αλλά αυτό που με παρακινεί να γράψω είναι ακριβώς αυτό,η λέξη παιδί. Ίσως δεν καταλαβαίνετε, λογικό μου φαίνεται. Δεν σας παρεξηγώ και εγώ τους πολιτικόυς δεν μπορώ να τους καταλαβω, όχι για αυτά τα οποία λένε, αλλά για τον τρόπο σκέψης τους. Όταν μου λέει κάποιος την λέξη παιδί αμέσως κάνω συνειρμό με τη λέξη όνειρα. Κάθε μέρα που περνάει κάνω ονείρα. Ακόμη και σήμερα. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε εμείς οι νέοι, είναι να μην αρκεστούμε στα λίγα και αυτό που πρέπει να κάνουν οι μεγάλοι είναι να υποστούν τα μέτρα και αυτούς που ψήφιζαν όλα αυτά τα χρόνια. Οι νέοι καλώς ή κακώς θα προσαρμοστούμε, οι μεγαλύτεροι είναι αυτοί που θα υποφέρουν, καθώς μεγάλωσαν όταν η Ελλάδα βρίσκονταν σε ανάπτυξη και τα δεδομένα άλλαξαν (άρα η προσαρμογή τους θα είναι πιο δύσκολη) και εκτός απο αυτό, η μεγαλύτερη "τιμωρία" είναι να βλέπουν εμάς να ζούμε με ένα πολιτικο σύστημα, το οποίο είναι εντελώς άδικο. Σήμερα η κοινωνία πληρώνει φόρους, χωρίς όμως αυτοί να αξιοποιούνται για την Ελλάδα. Με ένα φίλο μου, είχαμε βάλλει στοίχημα και του είχα πεί τον Νοέμβριο του 2009, πως η ανεργία το 2014 θα έχει ξεπεράσει το 32% και του λέω, μαγκία δεν είναι να κερδίσω εγώ το στοίχημα, μαγκιά είναι να μην φτάσουμε ποτέ σε αυτό το ποσοστό. Βάση στατιστικών και αν η αγορά συνεχίσει να κινείται με τους ίδιους ρυθμούς θα κερδίσω το στοίχημα. Όταν έβαλα το στοίχημα, άρχισα να συνειδητοποιώ τον κίνδυνο στον οποίο βρίσκοταν η χώρα. Στο συγκεκριμένο σημείο θα πρέπει να επισημάνω πως δεν έχω εργαστεί ποτέ, παρα μόνο στην οικογενειακή επιχείρηση τα καλοκαίρια. Δεν ξέρω πως είναι οι συνθήκες εργασίας. Είμαι φοιτητής διοίκησης επιχειρήσεων στο 3ο έτος, τί κριτική ικανότητα μπορώ να έχω σε τέτοια θέματα? Απο τη μία λέω στον εαυτό μου ευτυχώς που η οικογένεια μου μπορεί ακόμα να με συντηρεί για να σπουδάζω και απο την άλλη, για πόσο ακόμα θα της γίνομαι βάρος ? Αυτοί είναι ελάχιστοι απο τους προβληματισμούς μου. Στο συγκεκρίμένο blog τα θέματα που θα αναπτυχθούν είναι : πολιτικά, οικονομικά, αθλητικά, τεχνολογία, κοινωνικά και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σχολιαστεί απο την πλευρά μου. Ο σχολιασμός των θεμάτων, θα γίνεται βάση της αντίληψής μου και το πώς βλέπω τα γεγονότα μέσα απο τα δικά μου καταπληκτικά μελί μάτια. Ήταν μια εισαγωγή για το πως θα λειτουργεί η σελίδα και ελπίζω να σας είναι ευχάριστη και χρήσιμη.
Ευχαριστώ, για τον χρόνο σας.
Σίγουρα το περιεχόμενο των αναρτήσεων σε κάποιους θα αρέσει και σε κάποιους άλλους θα αρέσει περισσότερο. Το θέμα είναι πως ο αναγνώστης θέλει να διαβάσει κάτι ενδιαφέρον, να τον ελκύει. Η ηλικία μου είναι μόλις 21 και φυσικά προς Θεού δεν έχω τις εμπειρίες,την πείρα και τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που μπορεί να έχει ορθή κρίση. Δηλαδή θα διαβάσετε κάποια πράγματα που θα παραπέμπουν σε παιδάκι γυμνασίου, αλλά αυτό που με παρακινεί να γράψω είναι ακριβώς αυτό,η λέξη παιδί. Ίσως δεν καταλαβαίνετε, λογικό μου φαίνεται. Δεν σας παρεξηγώ και εγώ τους πολιτικόυς δεν μπορώ να τους καταλαβω, όχι για αυτά τα οποία λένε, αλλά για τον τρόπο σκέψης τους. Όταν μου λέει κάποιος την λέξη παιδί αμέσως κάνω συνειρμό με τη λέξη όνειρα. Κάθε μέρα που περνάει κάνω ονείρα. Ακόμη και σήμερα. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε εμείς οι νέοι, είναι να μην αρκεστούμε στα λίγα και αυτό που πρέπει να κάνουν οι μεγάλοι είναι να υποστούν τα μέτρα και αυτούς που ψήφιζαν όλα αυτά τα χρόνια. Οι νέοι καλώς ή κακώς θα προσαρμοστούμε, οι μεγαλύτεροι είναι αυτοί που θα υποφέρουν, καθώς μεγάλωσαν όταν η Ελλάδα βρίσκονταν σε ανάπτυξη και τα δεδομένα άλλαξαν (άρα η προσαρμογή τους θα είναι πιο δύσκολη) και εκτός απο αυτό, η μεγαλύτερη "τιμωρία" είναι να βλέπουν εμάς να ζούμε με ένα πολιτικο σύστημα, το οποίο είναι εντελώς άδικο. Σήμερα η κοινωνία πληρώνει φόρους, χωρίς όμως αυτοί να αξιοποιούνται για την Ελλάδα. Με ένα φίλο μου, είχαμε βάλλει στοίχημα και του είχα πεί τον Νοέμβριο του 2009, πως η ανεργία το 2014 θα έχει ξεπεράσει το 32% και του λέω, μαγκία δεν είναι να κερδίσω εγώ το στοίχημα, μαγκιά είναι να μην φτάσουμε ποτέ σε αυτό το ποσοστό. Βάση στατιστικών και αν η αγορά συνεχίσει να κινείται με τους ίδιους ρυθμούς θα κερδίσω το στοίχημα. Όταν έβαλα το στοίχημα, άρχισα να συνειδητοποιώ τον κίνδυνο στον οποίο βρίσκοταν η χώρα. Στο συγκεκριμένο σημείο θα πρέπει να επισημάνω πως δεν έχω εργαστεί ποτέ, παρα μόνο στην οικογενειακή επιχείρηση τα καλοκαίρια. Δεν ξέρω πως είναι οι συνθήκες εργασίας. Είμαι φοιτητής διοίκησης επιχειρήσεων στο 3ο έτος, τί κριτική ικανότητα μπορώ να έχω σε τέτοια θέματα? Απο τη μία λέω στον εαυτό μου ευτυχώς που η οικογένεια μου μπορεί ακόμα να με συντηρεί για να σπουδάζω και απο την άλλη, για πόσο ακόμα θα της γίνομαι βάρος ? Αυτοί είναι ελάχιστοι απο τους προβληματισμούς μου. Στο συγκεκρίμένο blog τα θέματα που θα αναπτυχθούν είναι : πολιτικά, οικονομικά, αθλητικά, τεχνολογία, κοινωνικά και οτιδήποτε άλλο μπορεί να σχολιαστεί απο την πλευρά μου. Ο σχολιασμός των θεμάτων, θα γίνεται βάση της αντίληψής μου και το πώς βλέπω τα γεγονότα μέσα απο τα δικά μου καταπληκτικά μελί μάτια. Ήταν μια εισαγωγή για το πως θα λειτουργεί η σελίδα και ελπίζω να σας είναι ευχάριστη και χρήσιμη.
Ευχαριστώ, για τον χρόνο σας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου