Η τρόικα έρχεται με... απολύσεις

Στις αρχές του Μαρτίου καταφθάνουν οι τρεις εκπρόσωποι των πιστωτών μας με "καυτά" θέματα στην ατζέντα τους. Αυτό που φαίνεται ότι τους ενδιαφέρει κυρίως είναι η διασφάλιση των φορολογικών εσόδων αλλά και οι ασφαλιστικές εισφορές. Κατά τα άλλα, τα μέλη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης φαίνεται ότι περιμένουν να ασκηθεί πίεση ως προς το θέμα των... απολύσεων στον δημόσιο τομέα. Επίσης στην ατζέντα τους φαίνεται ότι βρίσκεται η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, η πορεία του προυπολογισμού και το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων. Αυτό που έχουμε όλοι μας καταλάβει, ειναι πως ο κομίτης τρόικα δεν θα προσκρούσει στο κοντινό μέλλον για να τελείωνουμε μια και καλή. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, το «παραμύθι» έχει συνέχεια, αλλά χωρίς happy end. Η απορία μου είναι, πως όταν γίνονται απολύσεις, μειώσεις συντάξεων, μισθών και αυξάνονται οι φορολογικοί συντελεστές, σε ένα κράτος που το ποσοστό ανεργίας το Νοέμβριο του 2012 ανήλθε σε 27,0%, έναντι 20,8 το Νοέμβριο του 2011 και το σύνολο των απασχολουμένων κατά το Νοέμβριο του 2012 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 3.642.102 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.350.181 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.339.982 άτομα, θα μπορέσει αυτή χώρα να ανακάμψει και να στηριχτεί στην εξαγωγή και την δική της αγορά? Σε μία χώρα μπορεί να υπάρχει ανάπτυξη ακόμα και με χαμηλούς μισθούς. Το θέμα είναι πως θα πρέπει,τα λειτουργικά έξοδα να συμβαδίζουν με τους χαμηλούς μισθούς, οι φορολογίες να μεταβάλλονται,σύμφωνα με τους χαμηλούς μισθούς και γενικότερα να υπάρχει ισορροπία μεταξύ αυτών των μεταβλητών. Όπως ακριβώς είναι η λογιστική ισότητα. Μειώσεις στους μισθούς και αύξηση της φορολογίας, χωρίς οι φόροι να δίνονται σε επιδοτήσεις για επιχειρηματικά προγράμματα, λογικά θα επιφέρει το χάος. Ας μην γελιόμαστε ο λόγος που βρισκόμαστε εδώ είναι καθαρά η διαχείρηση του δημοσίου. Η τρύπα που έχει δημιουργηθεί στο δημόσιο, κατάφερε να αποκαθηλώσει τον ιδιωτικό τομέα και να κλείσουν εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επιχείρησεις οι οποίες είχαν ραγδαία ανάπτυξη, να έχουν φτάσει σε μηδενικά ποσοστά ανάπτυξης, εώς να δουλεύουν και με ζημία. Όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να εκπαιδεύουμε σαν χώρα περισσότερους στρατηγούς και λιγότερους στρατιώτες, οι προϊστάμενοι και οι υφιστάμενοι να κυριαρχούν, δέν μπορείς να περιμένει κάτι καλύτερο. Λάθοι γίνανε και απο τον λαό και απο την εξουσία. Αυτο που πρέπει να γίνει, είναι αυτοί που αισθάνονται στην ψυχή Έλληνες και όχι στην ταυτότητα, να ανατρέψουν το σκηνικό καταβάλοντας προσπάθεια και όχι αυτη την αδράνεια που υπάρχει.

 

Όλα αξίζουν τον κόπο, αν η ψυχή δεν είναι μικρή.