ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΡΘΑΜΕ

Σήμερα εν έτει 2013, ενώ η τεχνολογία και οι ρυθμοί ζωής εξελίσσονται με απίστευτη ταχύτητα, η ανεργία στην Ευρώπη και ειδικότερα στην Ελλάδα έχει την ίδια εξέλιξη. Καθώς το ποσοστό των φοιτητών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην ευρωπαΪκή ένωση των 27 ισοδυναμεί με 60,8%, στην Ελλάδα μόνο το 14% έχει πάρει πτυχίο 3βάθμιας εκπαίδευσης. Παράλληλα, πάνω απο 25 εκατ. είναι πλέον οι άνεργοι στην Ε.Ε, απο τους οποίους η συντριπτική πλειοψηφία στην ευρωζώνη. Ειδικότερα  η ανεργία στην Ελλάδα τον Νοέμβριο 2012 ξεπέρασε τους 1.850.000 ανέργους. Τα συγκεκριμένα στοιχεία μπορεί να τα αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε, μέσα απο την καθημερινότητα.

Το ερώτημα είναι πώς θα αλλάξει αυτό το σκηνικό?

Στην πραγματικότητα οι νέοι των ηλικιών μεταξύ 18-25 δεν έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα των πραγμάτων. Οι άνθρωποι με ηλικία 25-40 που κατέχουν πτυχίο, έχουν καταλάβει ακριβώς τη σοβαρότητα των πραγμάτων, δεν απευθύνομαι σε αυτούς που πηγαίνουν απο σκαμπό σε σκαμπό στις καφετέριες και ζούν στο σπίτι των γονιών τους,τρέφονται με τα χρήματα των γονιών τους και μπορούν και εκφέρουν γνώμη για την ανεργία. Επειδή όλα τα πράγματα δεν είναι τόσο σύνθετα, αρκετές φορές η λύση είναι πιο απλή απο όσο νομίζουμε. Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμη η Ελλάδα αυτό που θα έπρεπε να κάνει είναι νέες επιχειρηματικές επενδύσεις,έτσι ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, επειδή όμως το πολιτικό σύστημα, καθώς και το μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων εργαζομένων,δεν μπορούν να το επιτρέψουν αυτό, θα πρέπει να στραφούμε σε αλλες επιλογές. Επομένως θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να δημιουργήσουμε αυτές τις προυποθέσεις.Ως γνωστόν απο τα παλαιότερα χρόνια η Ελλάδα στηριζόταν στην εξαγωγή τοπικών προϊόντων της. Με το πέρασμα τον χρόνων η υπερηφάνεια του Έλληνα για την παραγωγή προϊόντων του τόπου του, καταπλακώθηκε απο τον νεοέλληνα. Τα επιδόματα, επενδύονταν σε πανάκριβα αυτοκίνητα, πολυτελή σπίτια και λίγο πολύ είναι γνωστό το έργο σε όλους μας. Αυτή η νοοτροπία κατάφερε να αφανήσει σχεδόν τον πολιτισμό των παλαιότερων. Άνθρωποι με αρχές και ηθική αφέθηκαν στα πλούτη και τα «παπατζιλίκια» πολιτικών ανθρωπάκων, που  έταζαν λαγούς με πετραχήλια. Έπειτα ήρθαν και οι «άγιες» τράπεζες να μοιράζουν δάνεια για να μπορέσει να κάνει κάποιος τις διακοπές  της ζωής του, χωρίς κανένα κόστος!!! Κυρίες και κύριοι το ψάρι βρομάει απο το κεφάλι. Ήταν όλα μελετημένα? Προέκειψαν στη συνέχεια και αποφάσισαν να εκμεταλευτούν το νέο φαινόμενο νεοέλληνας? Όπως και να έχει κάποιος τους ώθησε εκεί και η απάντηση είναι ΕΜΕΙΣ. Λέω εμείς καθώς πιστεύω πως είμαστε αλυσίδα, η απόφαση η δικία μου, θα επηρεάσει και τις επόμενες τέσσερις γεννιές μετά απο εμένα. Επομένως, οι αποφάσεις που θα πάρουμε θα πρέπει να είναι συλλογικές και να έχουν ανταπόκριση στο ευρύ κοινωνικό σύνολο και να μην αποσκοπούν στο ατομικό συμφέρον,  γιατί οι πράξεις μένουν ενώ οι άνθρωποι εξαυλώνονται.

Η λύση είναι η γενιά μου, καθώς και οι επόμενες που έρχονται  θα πρέπει στραφούν σε νέους επαγγελματικούς ορίζοντες απο τους συνηθεισμένους. Όλοι έχουμε όνειρα και φιλοδοξίες, σκεπτόμενοι τον εαυτό μας, ώς διευθυντές και στελέχοι μεγαλοεπιχειρήσεων σε τεράστια γραφεία, με πολυτελή αυτοκίνητα, μισθούς των 5.000 και 6.000 ευρώ, ταξίδια και πιστωτικές της εταιρίας. Τώρα ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Οι νέοι θα πρέπει να ΕΠΙΣΤΕΡΨΟΥΜΕ στην ύπαιθρο. Γνωρίζετε  πως η εκτροφή μεταξοσκώληκα μπορεί να μπορεί να αποφέρει καθαρό εισόδημα 15.000 ευρώ, μέσα σε 2 μήνες,για μία οικογένεια που θα ασχοληθεί με την εκτροφή μεταξοσκώληκα και θα καλλιεργήσει 20 κουτιά με τον «μεταξένιο» σπόρο? Αυτή και πολλές άλλες ενδιφέρουσες δουλειές μπορούν να επαναφέρουν την ισορροπία στην οικονομία μας. Θα πρέπει επιτέλους να πάψουν να υπάρχουν συγκεκριμένα επαγγέλματα, που ειναι απαραίτητα για να εκφράζουν το prestige ενός ανθρώπου. Δηλαδή ο δικηγόρος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή βγάζει περισσότερα χρήματα, απο κάποιον που ασχολείται  με την εκτροφή μεταξοσκώληκα? Αυτά είναι κάποια ταμπού που θα πρέπει να πάψουν να ισχύουν, διαφορετικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Κακά τα ψέματα λύσεις υπάρχουν, το θέμα είναι να δραστηριοποιηθούμε και να αποβάλουμε το κόμπλεξ που καταφέραμε να δημιουργήουμε εμείς οι ίδιοι.

Σας ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας.