ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ

ΕΛΛΑΔΑ. Ο λιλιπούτειος γίγαντας, ο  σημαντικός γεωπολιτικά και στρατηγικά τόπος, ο πολιτισμός, η ιστορία, η φιλοξενία, η αυθεντικότητα. Με αυτές τις λέξεις θα μπορούσα να περιγράψω τη χώρα μου στους πολίτες άλλων χωρών που δεν έχουνε ζήσει ή επισκεφθεί αυτόν τον τόπο. Μου βγαίνει η ανάγκη να πω αυτά τα λόγια στους έξω διότι αγαπώ και ασπάζομαι τη χώρα μου, την πόλη μου, το χωριό μου, την ομάδα της πόλης μου. Είμαι συναισθηματικά δεμένος. Και η αλήθεια είναι πως με τα συναισθήματα δεν παίζεις. Έτσι νιώθει το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων. Το να είσαι τοπικιστής, είναι η ανάγκη που βγαίνει από τον κάθε άνθρωπο να δηλώσει την καταγωγή και την υπερηφάνεια για τον τόπο του και τους προγόνους του.

Η άλλη όψη της Ελλάδας :

Η Ελλάδα ήταν ένας τόπος με όλα τα αγαθά του Θεού. Οι πολιτικοί μας είναι αυτοί που έχουν καταστρέψει αυτή τη χώρα ( λες και άλλοι τους ψηφίζουν). Το δημόσιο είναι  διαλυμένο και αποδομημένο (πράγμα που ισχύει). Οι μισθοί και οι συντάξεις στα τάρταρα. Μ.Μ.Ε κατευθυνόμενα, με εθισμό στην τρομολαγνεία. Οι γνωστές μέσα στις δεκαετίες οικογένειες να ορίζουν την οικονομία και τον ρυθμό ανάπτυξης αυτής της χώρας. Δεν υπάρχει αξιοκρατικό σύστημα. Θα πρέπει να έχεις γνωριμίες για να προχωρήσεις για το οτιδήποτε. Υγεία και παιδεία κάτω από το μέσο όρο.

Φεβρουάριος-Μάρτιος 2020,

Προσφυγικό-μεταναστευτικό, μαζί με ολίγη από κορονοϊό.

Προσφυγιά-Μετανάστευση. Μια όχι τόσο ωραία λέξη, κατάσταση και συναίσθημα. Ουσιαστικά αναιρούνται τα παραπάνω, καθώς αναγκάζεσαι λόγω διάλυσης της χώρας σου οικονομικά (αναζήτηση καλύτερων συνθηκών σε άλλη χώρα), λόγω πολέμου ή να σε απελάσουν από την χώρα σου. Αυτοί είναι οι τρείς κύριοι λόγοι που κάποιος ονομάζεται πρόσφυγας ή μετανάστης. Σίγουρα θα είναι από τις χειρότερες καταστάσεις σε αυτή τη ζωή και δεν μπορώ να αντιληφθώ από το σπίτι μου, τον καναπέ μου και την εκ του ασφαλούς θέση μου τον όρο, καθώς και το συναίσθημα κάτι τέτοιου. Όταν όμως αποφασίζεις να εγκαταλείψεις τη χώρα σου για κάποιον από τους παραπάνω λόγους, υπάρχει μια διαδικασία που έχει οριστεί για όλο τον πλανήτη που ξεχωρίζει τον μετανάστη, από τον λαθρομετανάστη. Τα αυθεντικά ταξιδιωτικά έγγραφα(ουσιαστικά το ποιος είσαι). Οτιδήποτε άλλο είναι παράνομο. Τόσο απλό και τόσο σύνθετο. Δυστυχώς σε καταστάσεις πολέμου είναι αρκετά δύσκολο. Το θέμα είναι πως το σύνολο των λαθρομεταναστών δεν προέρχονται από εμπόλεμες χώρες, αλλά από χώρες οικονομικά εξαθλιωμένες, όπου στο παρελθόν χτυπήθηκαν από πολέμους. Προφανώς οι χώρες αυτές δεν έχουνε κανένα σύστημα και ο πληθυσμός τους μπορεί να κινείτε ανεξέλεγκτα. Οι μεγαλύτερες ροές μεταναστών περνάνε από την Τουρκία για να προσεγγίσουν την Ευρώπη για ένα καλύτερο αύριο. Σε αυτό το σημείο θέλω να δηλώσω πως δεν είμαι αντίθετος η χώρα μου να κατοικείτε από πρόσφυγες, καθώς αυτό συμβαίνει για χρόνια τώρα και σε καμία περίπτωση άνθρωποι που θέλουνε να μείνουν στην  Ελλάδα με τη θέληση τους δεν αποτελεί πρόβλημα εφόσον είναι νόμιμοι. Ο ρατσισμός είναι καταδικαστέος, όπως να μην ξεχνάμε πως και ο Έλληνας πέφτει θύμα ρατσισμού σε πολλές χώρες. 

Το πρώτο μου ερώτημα είναι γιατί δεν πηγαίνουν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για καλύτερους μισθούς και περιβάλλον ? Δεύτερον όταν περνάνε από την Τουρκία είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει στρατηγικό σχέδιο να περνάνε από την Ελλάδα, με σκοπό την οικονομική και πληθυσμιακή εξόντωση μιας τόσο γεωπολιτικής σημασία χώρας. Διότι υπάρχουν και τα σύνορα της Βουλγαρίας, που είναι άθικτα. Τα νησιά μας απορροφούν τις μεγαλύτερες ροές μεταναστών, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός των ακριτικών νησιών να εξισώνεται σιγά σιγά με τον αριθμό των μεταναστών στα hotspot των νησιών. Επιπρόσθετα υπάρχουν δομές μεταναστών σε όλη την Ελλάδα, καθώς και ξενώνες που φιλοξενούν πρόσφυγες ακόμα και στα πιο απόμακρα και ψηλά χωριά της Ελλάδας, το δικό μου χωριό, η Σαμαρίνα Γρεβενών σε υψόμετρο 1650 μέτρων είναι ένα από αυτά τα χωριά. Μπορείτε να αντιληφθείτε το εύρος, καθώς και την εξάπλωση στην πιο μικρή γωνιά αυτής της χώρας και εδώ έρχεται το ερώτημα : Πως μια χώρα στην οποία οι δομές της είναι ανεπαρκής για τον πληθυσμό 8.500.000 Ελλήνων, να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Κάπου εκεί ο Έλληνας πολίτης είπε δεν πάει άλλο. Και όταν λέω δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει, δεν εννοώ οικονομικά, γιατί όλοι θα πείτε τα χρήματα για τους μετανάστες είναι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάπου εκεί να προσθέσω το μεγάλο φαγοπότι που γίνεται από Μ.Κ.Ο όπου ανήκουν και σε Έλληνες για να τα λέμε και όλα, καθώς ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.  Παράλληλα πώς τα νοσοκομεία μας, πόσο μάλιστα όταν συνυπάρχουν ασθένειες τύπου εποχιακής γρίπης ή πανδημίες θα μπορέσουν να τις αντιμετωπίσουν ; Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα που μπορώ να γράψω, γιατί αυτή η χώρα έχει συγκεκριμένες δυνατότητες στην φιλοξενία προσφύγων και λαθρομεταναστών και αυτό σίγουρα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί όταν η χώρα μας πριν πέντε χρόνια ουσιαστικά χρεωκόπησε.

 Τέλος θα αναφερθώ στην κίνηση της Τουρκίας να τοποθετήσει στα σύνορα από οικογένειες μέχρι πληροφοριοδότες να βάλλονται ενάντιών της χώρας μου. Και κάπου εκεί όλα τα παραπάνω αρχίζουν να αλλάζουν στο μυαλό μου και να με κάνουν πιο ευπατρίδη. Να αναρωτιέμαι γιατί βάλλεται έτσι η χώρα μου, γιατί η Ευρώπη να έχει μια στάση ουδέτερη, όταν η χώρα μου είναι το σύνορο των Ευρωπαϊκών χωρών. Αρχικά σκέφτηκα με την Ελλάδα διχοτομημένη σε δεξιούς-αριστερούς, παοκτσίδες-ολυμπιακούς την κάτσαμε την βάρκα, μήπως αφανιστούμε; Σε δύο μέρες μαζεύτηκε 20.000 κόσμος και απειλεί να περάσει τα σύνορα δίχως κανέναν έλεγχο.

Και κάπου εκεί έρχεται ο Έλληνας του Έβρου, ο Έλληνας της Θράκης, ο Έλληνας της Μακεδονίας, ο Έλληνας της Ηπείρου, ο Έλληνας των νησιών μας, ο Έλληνας της Θεσσαλίας, ο Έλληνας Κρητικός, ο Έλληνας Αθηναίος, ο Έλληνας Πελλοπονήσιος και έγινε ΕΝΑΣ Έλληνας Γίγαντας, αφήνοντας πίσω τα πάντα και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η Πατρίδα και τίποτα άλλο. Κάπου εκεί βλέπεις και το άλλο νόμισμα. Κάτι που εγώ προσωπικά δεν είχα ξαναζήσει, τον Ελληνικό λαό ενωμένο σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ακόμα θεωρώ δημοκρατικό αναπόσπαστο δικαίωμα των φωνών που λένε να ανοίξουν τα σύνορα για όλους. Προσωπικά δεν θεωρώ σε τέτοιους καιρούς πως είναι φρόνιμο να περνάνε όλοι στην χώρα μου ανεξέλεγκτα , καθώς οι συνέπειες δεν γνωρίζουμε ποιες θα είναι και θα ήθελα αύριο, μεθαύριο τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σε μια ασφαλή, δίκαιη, αξιοκρατική χώρα. Την ΕΛΛΑΔΑ μας.  

Όντως τα γεγονότα μπορούν να έχουν δύο όψεις, αρκεί το νόμισμα να μην είναι κάλπικο.