ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ Ή ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ;

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσω την θέση μου, πως δεν γράφω αυτό το κείμενο για να προπαγανδίσω. Μην σας ξεγελάει ο τίτλος. Είναι καθαρά προσωπική άποψη που έχω δημιουργήσει μέσα απο διάφορα άρθα και συζητήσεις, που έχω κάνει με συνομήλικούς μου. Παιδιά στην ηλικία μου, αναρωτιούνται αν θα πρέπει να παραμείνουν στην Ελλάδα, ή να αναζητήσουν την τύχη τους σε κάποια άλλη χώρα. Σε όλες τις χώρες του κόσμου (εκτός απο τις υποανάπτικτες), το λογικό είναι α)  να σπουδάσεις στη χώρα την οποία γεννήθηκες, β) να δουλέψεις στη χωρα την οποία γεννήθηκες και γ) να πεθάνεις στη χώρα την οποία γεννήθηκες. Τώρα τι συμβαίνει στην Ελλάδα : το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας είναι εντελώς ανεπαρκές, αρχικά για να καλύψει τις τυπικές ανάγκες των σπουδαστών (βιβλία, πετρέλαιο θέρμανσης), εικόνες που ντροπιάζουν κάθε Έλληνα φορολογούμενο.                             Η επαγγελματική αποκατάσταση στην Ελλάδα, πλέον δεν υφίσταται. Τα ποσοστά ανεργίας, σε σύγκριση με τον πληθυσμό της Ελλάδας, είναι πάρα πολύ υψηλά. Η λύση στην οποία καταφεύγει μεγάλο ποσοστό των νέων είναι να αναζητήσει καλύτερες συνθήκες σπουδών και έπειτα γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση στο εξωτερικό. Η αλλαγή νοοτροπίας και ο τρόπος σκέψης των άλλων λαών, φέρνουν τους νέους να πέρνουν την απόφαση αυτή. Σε 2-3 χρόνια όσοι νέοι θα επιλέγουν το λογικό, δηλαδή να σπουδάσουν στην Ελλάδα, θα θεωρούνται ήρωες. Θέλω να πώ επίσης πως όσα γράφω, τα γράφω με το σκεπτικό πως η κάτασταση της χώρας μας θα κινηθεί σε αυτά τα επίπεδα τα οποία υπάρχουν και τώρα, για τα επόμενα 3 με 5 χρόνια.                                                                                                                                     Μέσα σε όλα αυτά, είμαι και αισιόδοξος, καθώς μέσα απο τη κρίση στον 21^ο αιώνα που ζούμε, πιστεύω πως η αντιμετώπιση θα γίνεται πιο αξιοκρατικά και επιτέλους θα αρχίσουν να εφαρμόζονται οι νόμοι. Το δίλλημα είναι να πάω μετανάστης για περισσότερες ευκαιρίες ή να αγωνιστώ για την πατρίδα μου? Πλέον παύει να υφίσταται ως δίλλημα και τείνει να γίνει μάστιγα. Ολοκληρώνοντας οι νέοι πρίν πάρουν μία τόσο σοβαρή απόφαση, θα πρέπει να σκεφτούν πως είναι οι μόνοι που μπορούν και έχουν τα ψυχικά αποθέματα να διαφοροποιήσουν το υπάρχον σκηνικό. Επιπλεόν επειδή οι νέοι έχουν διαφορετική νοοτροπία, έχουν καταλαβει και έχουν παραδειγματιστεί απο τα λαθή των προηγούμενων γεναιών και έτσι θα αποφύγουν τα λάθη.