ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Θα ξεκινήσω το άρθρο μου με τη φράση που είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης "ανθ' ημών Γουλιμής, Καληνύχτα σας". Μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει το ίδιο και το αυτό για τον κάθε Έλληνα. Μια πλήρης αδράνεια από το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών. Σκυμμένα κεφάλια, πρόσωπα άχρωμα, χωρίς ίχνος χαμόγελου, μα το χειρότερο χωρίς ίχνος ελπίδας. Ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο χωρίς να κάνουμε τίποτα. Μου θυμίζει μια κατάσταση Big Bang. Πριν τρία χρόνια, έγραφα για το πολιτικό σκηνικό στην χώρα μας, σήμερα δεν υπάρχει ούτε πολιτική, παρά μόνο εντολές. Οδεύουμε προς εξαφάνιση σε όλους τους τομείς. Μια αριστερή κυβέρνηση στο προσκήνιο. Ένα ντόμινο από ψέματα. Ένα καλοστημένο αστειάκι. Από την έκθεση της Θεσσαλονίκης μέχρι το 3^ο μνημόνιο. Και πίσω από όλο αυτό 10.000.000 Έλληνες. 300 Βουλευτές με 9.000ευρώ το μήνα μισθό,  μια Κυβέρνηση να διαβεβαιώνει πως τελείωσαν με το παλιό και πως η ελπίδα έρχεται. Βόλεμα των δικών τους ανθρώπων, όπως συμβαίνει παραδοσιακά με όλες τις κυβερνήσεις. Άνοιγμα της ΕΡΤ και επαναπρόσληψη των καθαριστριών στο Υπουργείο Οικονομικών (για να φανώ καλός στον κόσμο θα σκέφτηκε ο Πρωθυπουργός), Καρανίκας ο σύμβουλος και τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Καθημερινά στις ειδήσεις αβάσταχτη φορολογία, υγεία τραγική, χάνεται κόσμος άδικα λόγω των συνθηκών που επικρατούν. Στην παιδεία τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Σχολεία, χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης και με ελλείψεις καθηγητών. Κόσμος χάνει καθημερινά την δουλειά του. Όλοι είπαμε, πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει?

 Και ξαφνικά ρολόι χρεοκοπίας από το CNN, το BBC και άλλα κανάλια. Ίσως η μεγαλύτερη ταπείνωση που ένιωσε ο Ελληνικός λαός κατά την άποψη μου. Έπειτα capital controls. Μετά από όλο αυτό το καταστροφικό περιβάλλον, έρχεται η διαβεβαίωση πως δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα. Αντίθετα νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις έπεσαν στο τραπέζι. Κατόπιν η Κυβέρνηση διαβεβαίωσε πως θα είναι τα τελευταία επώδυνα μέτρα για τον λαό. Και ξαφνικά ξεπροβάλει 4^ο μνημόνιο.

 Ακόμα και τώρα ο λαός είπε αν είναι για το καλό της Ελλάδας να τα πληρώσουμε και τα μέτρα από το 4^ο μνημόνιο, όπως κάναμε και με τα προηγούμενα για να έχουμε κάποιες ελπίδες να γίνει η οικονομία πάλι όπως ήταν παλιά.

Η Ελληνική οικονομία είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο. Όσα μέτρα και αν πάρουμε, όση φορολογία και να πληρώσουμε, όσο να μειώνουμε μισθούς και συντάξεις η οικονομία δεν θα ανακάμψει. Η βιομηχανία, ο πρωτογενής τομέας και οποιαδήποτε εξαγωγική διαδικασία της Ελλάδας είναι στο τέλμα και όποιες ελπίδες δίνονται με φυσικά αέρια, σωτήρες και άλλα, θα περάσουν στο χρονοντούλαπο σε πολύ γρήγορο χρονικό διάστημα. Η χώρα μας χρεοκόπησε αρκετές φορές, ήρθε η στιγμή να γίνει και επίσημα. Είναι ένας ασθενής με καρκίνο σε όλο του το σώμα και οι χημειοθεραπείες (μνημόνια) απλά παρατείνουν τη ζωή του με αβάσταχτο πόνο. Οι επιλογές όλων μας, μας έφεραν σε αυτό το σημείο. Κάποιοι θα πρέπει να τιμωρηθούν για την κατάσταση αυτή, αλλά ως συνήθως δεν θα είναι οι υπαίτιοι.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μια ιστορία μυθοπλασίας ή μήπως όχι?