ΧΑΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ
Θα πεθαίνει ο διπλανός μας και εμείς θα τραβάμε με το κινητό μας ή θα κάνουμε πως τάχα δεν είδαμε. Εξάλλου δεν πρόκειται για κάποιον δικό μας άνθρωπο στο κάτω-κάτω. Θα καεί, θα πνιγεί, θα τον πυροβολήσουν, θα σκοτώσει τα παιδιά του, θα βιάσει, θα το έχουμε ήδη συνηθίσει. Αν η ιστορία του μας συγκινήσει και είναι Ελληνόπουλο ή κάποιος σημαντικός τέλος πάντων, μπορεί να φύγει και κανένα δάκρυ. Αν πλασαριστεί από τα μέσα μαζικού επηρεασμού σαν 'εισβολέας', 'χωρίς χαρτιά', 'τρομοκράτης', 'απατεώνας' μπορεί και να προσβάλουμε τον νεκρό, ξεχνώντας φυσικά πως αναφερόμαστε σε ανθρώπινη ψυχή. Ας κάνουμε zoom out και να συνηδιτοποιησουμε τις διαφορές μας τα άγρια και πεινασμένα ζώα. Όπου άγρια ας βάλουμε την πολιτισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και πεινασμένα ας βάλουμε το χρήμα και την «επιβίωση». Αλληλεπιδρούμε και προσπαθούμε να συμβιώσουμε, με σκοπό να προσφέρουμε στους εαυτούς μας ή την οικογένεια μας υλικά αγαθά και στέγη, που τα ζώα σκέφτονται πολύ ...
